Wygląd oraz funkcjonalność współczesnych kuchni to m.in. efekt ciągłych zmian społeczno-ekonomicznych, rewolucyjnego podejścia do pracy w kuchni oraz rozwój technologii. Jedną z największych rewolucji był projekt Margarete Schutte-Lihotzky. Swoje badawcze i nowatorskie podejście do pracy w kuchni zawarła w projekcie, który nazwany został Kuchnią Frankfurcką.
Zapraszam do czytania o KUCHNI FRANKFURCKIEJ !
W latach 20-ych XX wieku Frankfurt był jednym z wielu niemieckich miast, które bardzo ucierpiało w czasie I wojny światowej. Potrzebne były rozwiązania na dużą skalę w każdej dziedzinie życia. Także mieszkaniowej. Potrzebnych było dużo tanich mieszkań. Takich, które będą szybko wybudowane i jednocześnie wyposażone, aby zapewnić schronienie głównie samotnym kobietom ( mężów zabrała wojna). Projekt objął wiele miast niemieckich. W tym także m.in. mój kochany Wrocław.
Ale we Frankfurcie wydarzyło się coś niesamowitego. Do projektu zaproszono Margarete Schutte-Lihotzky ( pierwszą kobietę architektkę w Austrii), która dokonało niezwykłej rewolucji.
Na 9 osiedlach powstało 12 tys. mieszkań dla klasy robotniczej. Planowane mieszkania były bardzo małe małe i tanie. Pomieszczenia kuchenne były także niewielkich rozmiarów – 1,9 m x 3,4 m czyli 6,46 mkw. Ważny był każdy centymetr. Schutte-Lihotzky podeszła do pracy bardzo metodycznie. Ponieważ sama nie gotowała, bo pochodziła z zamożnej rodziny – obserwowała, jak wygląda praca kobiet w kuchni. Wszystko zapisywała i mierzyła. Liczyła czas każdej czynności. Przypatrywała się z czego się ciągle korzysta, a z czego mniej…. Badała jak naukowiec. Chodziło o to, aby zmieścić wszystko, co potrzeba na małej powierzchni. Ale także o to, aby ułatwić życie kobietom.
W efekcie powstał plan pomieszczenia – wydawać by się mogło – idealnego.
Kuchnia była ergonomiczna.
Na wszystko było miejsce.
We wnętrzu znajdziemy liczne szafki, półki i gabloty do przechowywania. W pobliżu okna zaplanowane zostały systemy aluminiowych szuflad do przechowywania sypkich produktów. Każda z opisem, co znajduje się w środku. Na ścianie w pobliżu okna zainstalowana była rozkładana deska do prasowania – składanie pozwalało zaoszczędzić przestrzeń, a lokalizacja przy oknie pozwalała na korzystanie z dziennego światła. Wszystko było tak zaplanowane aby zminimalizować niepotrzebne ruchy i zmaksymalizować wygodę. Maargarete Schutte-Lihotzky nie pominęła nic.
To tak naprawdę pierwsza kuchnia do zabudowy !!
Ale….nie było to tak idealne pomieszczenie, jak miało być. Podobno kobiety źle się czuły w tak ciasnym pomieszczeniu. Zarzucano, że kobiety zostały zamknięte w kuchni i były odizolowane od rodziny. Krytykowano, że taki układ powoduje automatyzację czynności ( dziś to jest uważane za zaletę). Wytykano, że mylą się szufladki z produktami….
Kuchnia była bardzo tania. Powstało ponad 10 0000 egzemplarzy i była montowana od razu w mieszkaniach z programu „Nowy Frankfurt”. Zresztą idea tak małej kuchni super przyjęła się mieszkaniach w blokach w czasach PRL. Dlaczego? To już zupełnie inna historia.
Projekt „kuchni frankfurckiej” powstawał w latach 1926-28. A co się działo z Margarete Schutte-Lihotzky po tym czasie? W roku 1930 musiała uciekać z Republiki Weimarskiej. Miała bardzo lewicowe i feministyczne poglądy. Podobnie jak większość rewolucyjnych architektów z tego okresu. Nie było to zgodne z nasilającymi się wpływami skrajnej prawicy. W czasie wojny angażowała się w ruch oporu. Pod koniec wojny, w 1943 roku, trafiła z tego powodu do więzienia. Skazana na 15 lat została uwolniona w 1945 roku. Poglądów nie zmieniła i trudno jej było zdobywać zlecenia np. rządowe. Została jednak doceniona. W 1977 otrzymała medal za swoją działalność pokojową, a w 1978 odznakę honorową za działalność w ruchu oporu. W 1980 otrzymała nagrodę architektoniczną od miasta Wiednia.
Margarete Schutte-Lihotzky (1897 – 2000)
Więcej o historii kuchni, a także o tym, jak dobrze przygotować projekt, znajdziesz w technicznym kursie:
Kurs on-line
JAK ZAPROJEKTOWAĆ KUCHNIĘ
Więcej o kursie przeczytasz TUTAJ
opracowanie: Wioleta Wójciak
